Muzyka z Chopinem w tle

źródło: Rzeczpospolita

Forum

Jest to utwór wyjątkowy, jak wszystkie zresztą, które skomponował Krzysztof Penderecki. Owa wyjątkowość polegała na tym, że w każdym zawsze zawierał coś bardzo osobistego

Ukończywszy „Powiało na mnie morze snów. Pieśni zadumy i nostalgii”, Krzysztof Penderecki napisał: „Co to znaczy pisać w XXI wieku pieśni? Poruszać się po tajemniczym ogrodzie poezji, przedzierając się przez gąszcz metafor

i szukając odpowiednich nośnych sensów? Układać własną historię z fragmentów rozpoznanych i udomowionych? Pisanie pieśni to jak pisanie autobiografii – słowami

i dźwiękami. Rozpoznawanie w nich samego siebie”.

Krytycy podkreślali, że 77-letni wówczas kompozytor sięgnął po polskie teksty niemal po półwiecznej przerwie, gdy w latach 60. stworzył „Psalmy Dawida” w tłumaczeniu Jana Kochanowskiego. Wybierał inne języki, a pytany, dlaczego unika polszczyzny, odpowiadał, że nie każdy język jest w równym stopniu predestynowany do muzyki. W polszczyźnie niezliczone zbitki w rodzaju „ści” nastręczają wiele problemów, często są wręcz niemożliwe do zaśpiewania.

W przypadku „Pieśni zadumy i nostalgii” wybór polskiej poezji był jednak oczywisty. Utwór...