Rola wierzyciela hipotecznego w postępowaniu restrukturyzacyjnym

Układem z mocy prawa objęta zostanie jedynie ta część wierzytelności wierzyciela hipotecznego, której nie udało się zaspokoić poprzez likwidację przedmiotu zabezpieczenia.

Zgodnie z założeniem ustawodawcy postępowanie restrukturyzacyjne prowadzi się w celu uniknięcia ogłoszenia upadłości dłużnika, za sprawą podjęcia odpowiednich działań restrukturyzacyjnych i zawarcia układu z wierzycielami. Zawarcie układu, stanowiące wynik wypracowania przez dłużnika propozycji układowych możliwych do zaakceptowania przez wierzycieli, stanowi zatem istotę każdego postępowania restrukturyzacyjnego.

Niestety, stwierdzić należy, że propozycje układowe rzadko gwarantują wierzycielom spłatę przysługujących im wierzytelności głównych w pełnej wysokości, a niemal zawsze przewidują przy tym umorzenie należności ubocznych.

Na gruncie ustawy z 15 maja 2015 r. – Prawo restrukturyzacyjne (DzU z 2022r. poz. 2309, dalej: p.r.) – wyodrębniona została jednak grupa wierzycieli uprzywilejowanych, których stopień zaspokojenia jest z reguły najwyższy i którzy mogą je uzyskać jeszcze przed zakończeniem całego procesu restrukturyzacji. Grupę tę stanowią wierzyciele posiadający wierzytelności zabezpieczone na mieniu dłużnika hipoteką, zastawem, zastawem rejestrowym, zastawem skarbowym lub hipoteką morską.

Na czym więc polega szczególny status wierzyciela hipotecznego i jakie konkretne uprawnienia się z tym wiążą?

Układ, co do zasady, nie obejmuje wierzytelności zabezpieczonej na mieniu dłużnika hipoteką, w części znajdującej pokrycie w wartości przedmiotu...