Namawiam sędziów do wspólnego protestu

Gremialne odejście od stołów sędziowskich to jedyna możliwość projekcji siły. Byłby to też dowód dla obywateli, że sędziowie są niezależnymi arbitrami.

Model działania nazywany „ochroną praworządności” angażuje trzy najważniejsze kategorie podmiotów: zawodowych polityków (dominujących), sędziów (arbitrów) i tzw. zwykłych obywateli (zdominowanych). Według Niccola Machiavellego indywidualnym celem działania każdego profesjonalnego polityka jest zdobycie i utrzymanie władzy (dominacji). Politycy zachowują się racjonalnie, dlatego – tak jak każdy racjonalny człowiek – dążą do osiągania założonego celu w jak najpełniejszy sposób.

Najkorzystniejsze jest dominowanie poprzez wyznaczanie innym reguł gry, samemu będąc wolnym od konieczności ich stosowania. Im pełniejsza swoboda działania – tym pełniejsza władza. Ograniczenia swobody działania wynikające z norm prawnych, obowiązek podporządkowania się im to potencjalne przeszkody na drodze maksymalizacji osiągnięcia indywidualnego celu działania polityka (nieskrępowanej władzy).

Przestrzegajcie prawa!

Dlatego decyzje osób, które stoją na straży przestrzegania prawa, w określonych sytuacjach stanowią jawną przeszkodę dla polityków. To m.in. prokuratorzy, ale i sędziowie ze względu na walor nieusuwalności ze stanowiska. W ustroju demokratycznym najważniejszą rolą sędziów jest obligowanie polityków do przestrzegania prawa. Czynią to w interesie „zwykłych” obywatelek i obywateli.

W związku z tym ci ostatni mają wspólny, jednolity...