![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Wielkie tykanie
Najpewniej wszystkie języki świata przynajmniej u ludów piśmiennych wypełnione są po brzegi rozmaitymi powiedzeniami i powiedzonkami o zegarach i zegarmistrzach. Od Ten zegar stary... po nieśmiertelnego Zegarmistrza światła.
Urządzenie do pomiaru czasu jest bowiem przedmiotem niesamowicie symbolicznym, a jego twórca – demiurgiem. Przy czym symboliczne funkcje zegara są wcale niejednoznaczne – przypuszczam, że najbardziej rozpowszechniona ukazuje go jako milczącego świadka ludzkich czynów i przeżyć. Jak śpiewała nieśmiertelna Irena Santor – i znowu zegar odmierza czas, na liściach rosa złocista od gwiazd. Piękna to jest i wspaniała poezja, jakkolwiek w tej konkurencji nieco wyżej cenie sobie Apollinaire’a z „Mostu” Mirabeau: Zegar już bije, noc już nastaje, dni przemijają, ja pozostaję.
Jak niby powszechnie wiadomo, między upadkiem Cesarstwa...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
