Jak udowodnić, że egzekucja wierzytelności z majątku kontrahenta była bezskuteczna

Jednym z „twardych” dowodów potwierdzających nieściągalność wierzytelności jest postanowienie o nieściągalności. Wydaje je właściwy organ postępowania egzekucyjnego

Przepisy kodeksu postępowania cywilnego (k.p.c.) nie posługują się zwrotem „postanowienie o nieściągalności”. Orzecznictwo sądów i praktyka stosowania prawa przez organy podatkowe wprowadziły wymóg, aby postanowienie to informowało, że przyczyną bezskuteczności egzekucji jest brak majątku dłużnika. Podatnicy postanowienie o nieściągalności utożsamiają z postanowieniem o umorzeniu postępowania egzekucyjnego.

Bez znaczenia formalne zakończenie egzekucji

Nie zwracają jednak uwagi na to, że postanowienie o umorzeniu postępowania egzekucyjnego często podejmowane jest z przyczyn formalnych. Wtedy przyczyną umorzenia egzekucji nie jest brak majątku dłużnika. Analiza, z jakim postanowieniem o umorzeniu mamy do czynienia, pozwoli uniknąć sporów z organami podatkowymi.

W wyroku z 12 marca 2007 r. (III SA/Wa 3919/06) WSA w Warszawie wskazał, że nie będzie podstawą do uznania wierzytelności za nieściągalną i zaliczenia jej do kosztów podatkowych postanowienie o umorzeniu postępowania egzekucyjnego na podstawie art. 875 § 4 k.p.c. (np. niezgłoszenie w przepisanym terminie wniosku o wyznaczenie drugiej licytacji ruchomości) i art. 985 k.p.c. (po drugiej licytacji żaden z wierzycieli nie przejął nieruchomości na własność). Umorzenie egzekucji w tych wypadkach nie wiąże się z brakiem majątku wierzyciela, a decyzja o jego przejęciu zależy od zapobiegliwości i woli wierzyciela....