Bunt góry przeciw dołom

źródło: Rzeczpospolita

autor zdjęcia: Robert Gardziński

źródło: Fotorzepa

Po Smoleńsku obecna polityka nie powinna wyglądać tak, jak wygląda. Ale tym bardziej nie może być całkiem normalna, ustabilizowana, podobna do holenderskiej czy szwajcarskiej – pisze publicysta „Rzeczpospolitej”

O łódzkiej tragedii dowiedziałem się w Krakowie. Kolega rzucił przez telefon: a w Warszawie Waldemar Kuczyński już pisze tekst obciążający Jarosława Kaczyńskiego całą winą za zdarzenie. Był to żart, ale taki tekst się rzeczywiście pojawił – następnego dnia w – “Gazecie Wyborczej”.

Kuczyński kontra nienawiść

Czy Kuczyński jest najlepszym sędzią cudzej nienawiści? W swojej biografii Jarosława Kaczyńskiego opisuję charakterystyczne zdarzenie: w saloniku dla gości w telewizji TVN ów dawny polityk przedzierzgnięty w publicystę zobaczył kiedyś na ekranie któregoś z braci Kaczyńskich. Zaczął się trząść na całym ciele i wygrażać pięściami. Ekranowi. Mamrotał, że Kaczory powinny zniknąć z życia publicznego.

Waldemar Kuczyński, ongiś ekonomista o wyważonych poglądach, pisze od pięciu lat jeden i ten sam tekst, który można by z łatwością zastąpić owym wygrażaniem. O tym, że Kaczyńscy szykują dyktaturę, wiedział na drugi dzień po wyborach 2005 roku. To człowiek nieszczęśliwy, nawet jego co bardziej trzeźwi sojusznicy podśmiewają się z niego po kątach.

Zadam jednak pytanie bardzo w duchu socjologizujących rozważań, jakich mnóstwo pojawiło się po łódzkim zdarzeniu. Jak ocenić ludzi, a w istocie “system”, w tym przypadku medialny, który jego emocje wykorzystuje? Który czyni nienawistnika ekspertem od nienawiści? W końcu ktoś w redakcji “Wyborczej”...