Teoretyk humanitarnego więziennictwa

autor zdjęcia: Andrzej Krauze

źródło: Rzeczpospolita

Fryderyk Skarbek (1792 – 1866) miał niezwykle ciekawe życie. Jego matka była właścicielką Żelazowej Woli koło Sochaczewa. Zaangażowała dla Fryderyka i czwórki młodszego rodzeństwa francuskiego guwernera nazwiskiem Mikołaj Chopin. Francuz ożenił się z także przebywającą w jej dworze osieroconą córką administratora dóbr Justyną Krzyżanowską. Bezsporne związki Skarbka z innym urodzonym tam Fryderykiem sprawiły, że obecne, rozszerzone na podstawie zachowanych rękopisów, wydanie „Pamiętników Fryderyka hrabiego Skarbka" (pierwsze ukazało się u Żupańskiego w roku 1878) jest firmowane przez Narodowy Instytut Fryderyka Chopina.

Skarbek poświęca swemu wychowawcy nie tylko wiele ciepłych słów, ale i umie dobrze opisać jego metody. Gdy w wieku lat 13 został oddany do Liceum Warszawskiego, nauczyciel francuskiego nazwiskiem Rousseau oświadczył mu po pierwszym występie, że nie jest w stanie nauczyć go czegoś więcej. Mógł poświęcić czas na niemiecki, łacinę i grekę. „Iliadę" czytał w oryginale i bez słownika. Podczas nauki szkolnej Fryderyk przez pewien czas mieszkał u rektora Liceum Lindego, pomagając mu w segregowaniu fiszek do słownika. Ukończył liceum w wieku lat 16. Rok później ze skromnymi środkami ruszył do Paryża. Sama podróż zajęła mu około trzech tygodni.

Korzystał w College de France z wykładów prawa karnego i literatury francuskiej. Nie...