W jaki sposób księgować zlecenia z dobrowolnymi składkami

Osoby, które z tytułu wykonywania umowy cywilnoprawnej zdecydowały się płacić za siebie ZUS, objęte są ubezpieczeniem wypadkowym. Finansuje je zleceniodawca

Umowy cywilnoprawne, obok umów o pracę, są w praktyce gospodarczej niezwykle popularną formą zatrudniania. Do najczęściej spotykanych należy umowa-zlecenia, uregulowana w kodeksie cywilnym. Definiuje on umowę zlecenia jako zobowiązanie zleceniobiorcy do dokonania określonej czynności prawnej wobec dającego zlecenie, czyli zleceniodawcy (por. art. 734 § 1 k.c.).

Dokonanie tej czynności może nastąpić odpłatnie lub nieodpłatnie. Zgodnie z art. 744 k.c. w razie odpłatnego zlecenia wynagrodzenie należy się zleceniobiorcy dopiero po wykonaniu zlecenia, chyba że umowa pomiędzy stronami reguluje tę kwestię w odmienny sposób. Istotnym zagadnieniem dla stron umowy-zlecenia jest to, że tego typu umowa jest umową starannego działania, a nie rezultatu.

Oznacza to, że już samo dążenie do wykonania zlecenia stanowi realizację umowy, a przyjmujący zlecenie nie ponosi ujemnych konsekwencji, jeżeli nie osiągnie skutku określonego umową. To zasadniczo odróżnia umowę-zlecenie od umowy o dzieło.

Nie ma uprawnień pracowniczych

Stosunkowo duża popularność umowy-zlecenia w obrocie gospodarczym wynika z tego, że zleceniobiorca nie nabywa żadnych uprawnień pracowniczych z tytułu jej zawarcia. Ten rodzaj umowy pozwala na dużą elastyczność czasu i sposobu wykonywania pracy. W wielu przypadkach może się okazać rozwiązaniem tańszym dla podmiotu zlecającego niż umowa o pracę....