![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Ewidencja gruntów i budynków nie przesądza o opodatkowaniu
Pojęcie „wody płynące” użyte w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych nie może być utożsamiane z wyrażeniem „wody powierzchniowe płynące”. To pierwsze jest szersze i obejmuje swym zakresem „powierzchniowe wody morskie”, a także wszelkie zarówno powierzchniowe, jak i śródlądowe wody płynące.
Tak orzekł Naczelny Sąd Administracyjny w wyrokach z 19 marca 2014 r. (II FSK 758/12 i II FSK 759/12).
W 2010 roku organ podatkowy wydał podatnikowi decyzje wymiarowe w podatku od nieruchomości za lata 2005–2006. Skarżący uznawał część należących do niego obszarów za „grunty pod wodami płynącymi", wyłączone z opodatkowania na podstawie ówczesnego brzmienia art. 2 ust. 3 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Organ zakwestionował tę kwalifikację ze względu na oznaczenie tych gruntów w ewidencji gruntów i budynków jako „grunty pod wewnętrznymi wodami morskimi". Uniemożliwiło to skorzystanie z omawianego wyłączenia.
Podatnik zaskarżył to rozstrzygnięcie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku. Podnosił, że sporne pojęcie „grunty pod wewnętrznymi wodami morskimi" zawiera się w pojęciu „wody płynące", a posłużenie się ustawą niepodatkową było nieuprawnione. Sąd I instancji w wyrokach z 17 listopada...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
