Treść ksiąg wieczystych musi odzwierciedlać rzeczywistość

Arkadiusz Turczyn Funkcją postępowania wieczystoksięgowego nie jest jedynie ewidencjonowanie stanu prawnego nieruchomości. W przeciwdziałaniu wpisom sprzecznym 
z prawdziwym stanem rzeczy rola sądów jest szczególna.

Zjawisko niezgodności treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym jest powszechne, czego konsekwencją jest to, że regulacja art. 10 ust. 1 ustawy z 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (tekst jedn. DzU z 2018 r., poz. 1916 z późn. zm.), jest w obrocie prawnym często stosowana (potwierdza to m.in. liczba dostępnych orzeczeń).

Zgodnie z powołanym wyżej przepisem w razie niezgodności między stanem prawnym nieruchomości ujawnionym w księdze wieczystej a rzeczywistym stanem prawnym osoba, której prawo nie jest wpisane lub jest wpisane błędnie albo jest dotknięte wpisem nieistniejącego obciążenia lub ograniczenia, może żądać usunięcia niezgodności. Powództwo o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym jest powództwem służącym zaspokojeniu roszczenia typu rzeczowego (actio in rem), za pomocą którego powód domaga się nie tylko ustalenia prawa lub stosunku prawnego, lecz także wydania orzeczenia zastępującego oświadczenie woli osoby wpisanej do księgi wieczystej, które by prowadziło do usunięcia wpisu jej prawa i zastąpienia go wpisem obrazującym stan prawny nieruchomości aktualny na datę zamknięcia rozprawy (wyrok SN z 7 czerwca 2019 r., sygn. I CSK 440/18,, z powołaniem się na wyroki SN z 18 czerwca 2015 r., sygn. III CSK 372/14, z 16 lutego 2011 r., sygn. I CSK 305/10). Powództwo o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym...