Lekarz musi respektować zgodę pacjenta

Zakres obowiązku informacji zależy od tego, co rozsądna osoba obiektywnie powinna usłyszeć od lekarza, aby mogła podjąć roztropną decyzję 
o poddaniu się proponowanemu zabiegowi.

Konstytucja RP przyznaje każdemu prawo do ochrony prawnej życia prywatnego, rodzinnego, czci i dobrego imienia oraz do decydowania o swoim życiu osobistym (art. 47). Artykuł 41 ust. 1 Konstytucji RP zapewnia nietykalność osobistą i wolność osobistą, a pozbawienie lub ograniczenie wolności może nastąpić tylko na zasadach i w trybie określonych w ustawie.

Realizacją swobody podejmowania decyzji o sobie samym jest instytucja zgody na wykonywanie czynności leczniczych. Całkowicie swobodna i świadoma możliwość decydowania o swoim zdrowiu, w tym wyborze metod leczenia, czy całkowitego ich wykluczenia, nie może stać się przedmiotem czyichkolwiek decyzji – co do zasady – poza osobą bezpośrednio tym zainteresowaną, czyli pacjentem.

Zgodnie z art. 32 ust. 1 ustawy z 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (tekst jedn. DzU z 2019 r., poz. 537 ze zm., dalej: u.z.l.) lekarz może przeprowadzić badanie lub udzielić innych świadczeń zdrowotnych, z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w ustawie, po wyrażeniu zgody przez pacjenta. Artykuł ten zawiera również inne unormowania obejmujące warunki wyrażenia zgody na podjęcie działań medycznych. Omawianą problematykę współregulują także art. 31, art. 33, art. 34 i art. 35 u.z.l.

Wola chorego

Z unormowań tych wynika obowiązek lekarza respektowania zgody pacjenta (jej zakresu) lub jej braku (też wycofania zgody) na...