Ulga na złe długi i brak zapłaty

Sąd unijny uznał m.in., że trzeba umożliwić obniżenie podstawy opodatkowania VAT, gdy można wykazać, iż podatnik ostatecznie nie otrzymał całości lub części należności za transakcję.

Przedsiębiorcy w Polsce (choć nie tylko) często borykają się z problemem braku płatności wynagrodzenia przez ich kontrahentów za dostarczone towary lub wykonane usługi. Kłopot jest tym większy, że VAT należny od takich świadczeń musi zostać opłacony niezależnie od ściągalności naszej wierzytelności. Rozwiązaniem ma być tzw. ulga na złe długi przewidziana w przepisach o VAT. Chodzi o mechanizm, który pozwala obniżyć podstawę opodatkowania oraz podatek należny (a zatem otrzymać jego zwrot), w przypadku gdy kontrahent nie wywiązuje się z płatności. Korzystanie z takiej możliwości obwarowane jest jednak pewnymi warunkami, które nie zawsze są spełnione. W sukurs przychodzi tutaj najnowsze orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości UE.

Zgodnie z polskimi przepisami ustawy o podatku od towarów i usług podatnik może skorzystać z ulgi na złe długi, a zatem skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny, gdy kontrahent nie uregulował należności 90 dni po upływie terminu płatności, a dostawa jest dokonywana na rzecz podatnika VAT zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego, upadłościowego lub w trakcie likwidacji (taki status musi być utrzymany również na dzień poprzedzający datę korekty).

Wiele jednak wskazuje na to, że te dodatkowe warunki dotyczące statusu nabywcy są niezgodne z dyrektywą VAT. Kwestia ta została uregulowana w jej...