Opodatkowanie budynku wybudowanego przez dzierżawcę

Szczególną kategorię podatku od tzw. nieruchomości komercyjnych wprowadzono 1 stycznia 2018 r. Jego elementy konstrukcyjne – podatnik, przedmiot i podstawa opodatkowania, a także stawki i wyłączenia zostały uregulowane w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przepisy te w istotny sposób uległy zmianie w wyniku nowelizacji, która weszła w życie z mocą od 1 stycznia 2019 r. (ustawa z 15 czerwca 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne – DzU z 2018 r., poz. 1291). Od 1 stycznia 2019 r. podatek zyskał nazwę „podatek od przychodów z budynków".

Kto jest podatnikiem

W świetle nowelizacji z 1 stycznia 2019 r. problematyczne stało się ustalenie, kto jest podatnikiem podatku od przychodów z budynków w przypadku, gdy budynek został wybudowany przez dany podmiot na gruncie niebędącym jego własnością i stanowi tym samym jego środek trwały. Sytuacja taka ma miejsce, gdy obiekt wzniesiony został przez dzierżawcę na gruncie użytkowanym na podstawie umowy dzierżawy. Dzierżawca poniósł pełne koszty jego budowy, nie jest jednak jego właścicielem. Zgodnie z treścią art. 47 § 1 i art. 48 Kodeksu cywilnego – właścicielem budynku jest właściciel gruntu, na którym budynek został posadowiony (zasada superficies solo cedit). Zgodnie jednak z art. 16a ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT podatnik zalicza budynek wybudowany na cudzym gruncie do środków trwałych i dokonuje jego amortyzacji. Budynek...