Nie zawsze działalność na rzecz innej firmy to oczywisty powód zwolnienia

Trzeba sprecyzować zakaz konkurencji, ponieważ zakaz podejmowania przez pracownika dodatkowego zatrudnienia w zakresie niestanowiącym działalności konkurencyjnej jest bezprawny, a pracownikowi nie można postawić zarzutu naruszenia jego obowiązków.

Dla każdego pracodawcy nie ulega wątpliwości, że nie leży w jego interesie to, aby w czasie trwania stosunku pracy pracownik prowadził działalność wobec niego w jakikolwiek sposób konkurencyjną. Ta oczywistość nie wynika jednak z przepisów, ponieważ nie wyrażono w nich wprost zakazu prowadzenia takiej działalności przez pracownika. Zresztą przepisy nie precyzują, co należy rozumieć przez taką działalność.

W orzecznictwie podkreśla się, że zakaz prowadzenia działalności konkurencyjnej można wywodzić z pracowniczego obowiązku dbałości o dobro zakładu pracy określonego w art. 100 § 2 pkt 4 kodeksu pracy.

W wyroku z 19 lipca 2005 r. (sygn. II PK 388/04) SN wskazał bowiem, że zakaz konkurencji w trakcie trwania zatrudnienia jest naturalnym, wynikającym właśnie z tego przepisu, obowiązkiem każdego pracownika. Co więcej, SN podkreślił, że istnienie takiego obowiązku nie wymaga odrębnej klauzuli. Niemniej jednak taka klauzula pozwala określić granice, w których pracownik może przedsięwziąć inne czynności zawodowe w trakcie trwania zatrudnienia.

W wyroku z 14 kwietnia 2009 r. (sygn. III PK 60/08) SN orzekł, że konkretyzacja obowiązku dbałości o dobro zakładu pracy może polegać na umownym ograniczeniu podejmowania przez pracownika dodatkowego zatrudnienia w postaci wprowadzenia odpowiedniego zakazu lub konieczności uzyskania zgody pracodawcy na podjęcie takiego zatrudnienia (działalności). W tym...