Klasyfikacja, kompleksowość i cena

Czynność składająca się z jednego świadczenia w aspekcie gospodarczym i ekonomicznym 
nie powinna być sztucznie rozdzielana, celem uniknięcia naruszenia funkcjonalności systemu VAT – wynika z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

W obrocie gospodarczym bardzo często mamy do czynienia ze świadczeniami, które złożone są z kilku pojedynczych elementów. Ich prawnopodatkowa kwalifikacja dla celów VAT w wielu przypadkach jest źródłem licznych wątpliwości podatników.

Uznanie świadczenia za złożone ma kluczowe znaczenie w szczególności z perspektywy ustalenia prawidłowej wysokości stawki podatkowej (lub zwolnienia z opodatkowania), momentu powstania obowiązku podatkowego, a także ustalenia miejsca opodatkowania lub prawa do odliczenia. Jednocześnie ani przepisy unijne, ani krajowe nie dają jednoznacznych wskazówek pozwalających na definitywne wskazanie czy mamy do czynienia z jednym kompleksowym świadczeniem, czy też nie.

Bez wątpienia pomocne w tym zakresie jest orzecznictwo sądów administracyjnych, a przede wszystkim Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE). Pomimo licznych orzeczeń odnoszących się do tej problematyki, temat ten w dalszym ciągu jest przedmiotem sporów na etapie stosowania prawa.

Jedno czy kilka świadczeń

Aby właściwie rozstrzygnąć czy w danym przypadku występuje jedno, czy kilka niezależnych świadczeń należy wskazać, że podstawową zasadą wynikającą z regulacji VAT jest traktowanie każdego świadczenia w sposób odrębny i niezależny. Niemniej, jak wynika z orzecznictwa TSUE, czynność składająca się z jednego świadczenia w...