Za ograniczenia należy się odszkodowanie

Decyzja starosty w przedmiocie odszkodowania jest ostateczna, tzn. kończy postępowanie administracyjne, co oznacza, że żadnej ze stron nie przysługuje od niej odwołanie do organu wyższej instancji, a sąd administracyjny nie jest organem właściwym do rozpoznawania skargi.

Jak stanowi art. 130 ust. 1 ustawy z 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz.U. z 2020 r., poz. 1219 ze zm.; dalej: p.o.ś.) ograniczenie sposobu korzystania z nieruchomości w związku z ochroną zasobów środowiska może nastąpić przez poddanie ochronie obszarów lub obiektów na podstawie przepisów ustawy o ochronie przyrody oraz przez wyznaczenie obszarów cichych w aglomeracji oraz obszarów cichych poza aglomeracją. Powyższe nie wyklucza możliwości ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości w celu ochrony zasobów środowiska na podstawie przepisów ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Kompetencje starosty

W razie ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości, o którym mowa powyżej, na żądanie poszkodowanego właściwy starosta ustala, w drodze decyzji, wysokość odszkodowania. Decyzja ta jest niezaskarżalna. Strona niezadowolona z przyznanego odszkodowania może w terminie 30 dni od dnia doręczenia jej decyzji wnieść powództwo do sądu powszechnego. Droga sądowa przysługuje także w razie niewydania decyzji przez właściwy organ w terminie trzech miesięcy od dnia zgłoszenia żądania przez poszkodowanego. Wystąpienie na drogę sądową nie wstrzymuje wykonania tej decyzji (art. 131 p.o.ś.).

Do żądania wykupu nieruchomości w przypadkach ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości, o...