Ten, kto zanieczyszcza środowisko, musi za to płacić

Brak określenia we własnym zakresie opłaty w prawidłowej wysokości za wyemitowane zanieczyszczenia do powietrza oraz brak możliwości ich pomiarów musi prowadzić do dopuszczenia metody szacunkowej, żeby nie uchybić ogólnej zasadzie „zanieczyszczający płaci”.

Instytucję opłat za korzystanie ze środowiska określa zasada „zanieczyszczający płaci”, która w świetle art. 7 ustawy z 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (DzU z 2022 r., poz. 2556 z późn. zm.; dalej: p.o.ś.) jest zasadą ogólną prawa ochrony środowiska. Jest to jedna z najstarszych zasad ogólnych prawa ochrony środowiska, która ma zastosowanie w prawie międzynarodowym i unijnym.

W prawodawstwie polskim zasadę „zanieczyszczający płaci” reguluje art. 7 p.o.ś. Podkreśla się, że zasady prawa wyznaczają kierunki działań prawodawczych, jednocześnie ukierunkowują proces interpretacji przepisów szczegółowych oraz tworzenia przepisów wykonawczych w tym zakresie.

Obowiązek ponoszenia opłat za korzystanie ze środowiska dotyczy wszystkich podmiotów, które z niego korzystają (wyrok NSA z 24 listopada 2009 r., sygn. II OSK 1757/08). Zasadę tę wprowadza również art. 86 Konstytucji RP, zgodnie z którym każdy jest obowiązany do dbałości o stan środowiska i ponosi odpowiedzialność za spowodowane przez siebie jego pogorszenie.

Należy pamiętać, że obowiązek poniesienia kosztów usunięcia skutków zanieczyszczenia środowiska ma związek z faktycznym jego zanieczyszczeniem (wyrok NSA z 14 grudnia 2022 r., sygn. III OSK 1724/21).

Sprawa hałasu

Formą negatywnego oddziaływania na środowisko jest...