Boję się wody sodowej

autor zdjęcia: Piotr MolĘcki/East News

źródło: Rzeczpospolita

Każde pokolenie w historii walczyło o lepsze jutro, a nam przyszło zmagać się z tym, by mieć jakiekolwiek. Mam nadzieję, że w ciągu najbliższych czterech lat uda mi się sprawić, by kwestie klimatu i środowiska zaczęto realnie załatwiać. Rozmowa z Adamem Gomołą z Polski 2050, najmłodszym posłem elektem X kadencji

Zaskoczony?

Trochę tak, ale mam przeświadczenie, że zapracowaliśmy sobie na tę wygraną. To były bardzo intensywne miesiące. Największym zwycięstwem jest to, jak zgrany zespół udało mi się wokół siebie zbudować. Mam nadzieję, że nie rozejdziemy się teraz i dalej będziemy wspólnie pracować. Na pewno nie spodziewałem się tego, że – nawet mając jedynkę na liście – zyskam aż trzykrotną przewagę nad „dwójką”. Powiem więcej: nie spodziewali się tego nawet znający się na polityce ludzie z mojego okręgu (opolskiego – red.). Mówiono, że będę najsłabszym liderem listy w Polsce, a tu niemal 22 tys. głosów. To duży prestiż oraz odpowiedzialność. Z drugiej strony zdawałem sobie sprawę z atutów swojej kampanii i okazało się, że ta strategia, którą dwa miesiące temu obraliśmy, była skuteczna.

Co masz na myśli?

Chciałem pokazać wyborcom te cechy, które mogłyby być w jakiś sposób wyróżniające. Wiadomo, że dla mnie sprawy przyszłości są bardzo ważną częścią agendy – klimat, edukacja i gospodarka. Ale poza merytoryką wyborcy chcą emocji. Wydaje mi się, że każdy kandydat musi znaleźć taką, która w jakiś sposób może go opisywać. W moim przypadku była to energia. Generalnie jestem bardzo rzutki, szybko mówię i tryska ode mnie chęć działania....