Zasady gospodarki leśnej

Celem gospodarki leśnej jest zachowanie, powiększanie i ochrona terenów leśnych. To z perspektywy tego celu należy interpretować przepisy ustawy o lasach.

Omawiając judykaturę dotyczącą zasady gospodarki leśnej, należy na wstępie wskazać na kilka regulacji, bez których zagłębienie się w analizowaną tematykę jest niemożliwe.

Jak to ujął ustawodawca, zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy z 28 września 1991 r. o lasach (tekst jedn. DzU z 2024 r., poz. 530; dalej: u.o.l.) użyte w tej ustawie określenia „gospodarka leśna” oznacza działalność leśną w zakresie urządzania, ochrony i zagospodarowania lasu, utrzymania i powiększania zasobów i upraw leśnych, gospodarowania zwierzyną, pozyskiwania – z wyjątkiem skupu – drewna, żywicy, choinek, karpiny, kory, igliwia, zwierzyny oraz płodów runa leśnego, a także sprzedaż tych produktów oraz realizację pozaprodukcyjnych funkcji lasu.

Z kolei według art. 6 ust. 1 pkt 1a u.o.l. trwale zrównoważona gospodarka leśna to działalność zmierzająca do ukształtowania struktury lasów i ich wykorzystania w sposób i w tempie zapewniającym trwałe zachowanie ich bogactwa biologicznego, wysokiej produkcyjności oraz potencjału regeneracyjnego, żywotności i zdolności do wypełniania, teraz i w przyszłości, wszystkich ważnych ochronnych, gospodarczych i socjalnych funkcji na poziomie lokalnym, narodowym i globalnym, bez szkody dla innych ekosystemów (o trwale zrównoważonej gospodarce leśnej zob. także w art. 7 u.o.l.).

Reguły prowadzenia gospodarki leśnej zostały zaś...