Prawo unijne nie wprowadza wymogu jawności płac

Dyrektywa nie tylko nie dotyczy jawności, ale przewiduje jako zasadę zakaz ujawniania wysokości płacy. Jeśli ustawodawca chce wprowadzić tę pierwszą, to nie może zasłaniać się wspólnotowymi wymogami, bo takowych nie ma.

Ustawodawca pracuje nad pierwszym etapem wdrożenia dyrektywy 2023/970, którą powszechnie i błędnie określa się w Polsce jako dyrektywę dotyczącą „jawności wynagrodzeń” w kontekście dyskryminacji. Błędne jest bowiem zarówno słowo „wynagrodzenie” jak i „jawność”.

Zacznijmy od wynagrodzenia. Jak wiadomo ustawodawca wycofał się z pierwszego projektu ograniczonej implementacji dyrektywy, o którym miałem już okazję pisać krytycznie na łamach „Rz”. Trzeba za to wyrazić słowa szacunku. Niełatwo wycofywać się z własnych propozycji.

Płaca a wynagrodzenie

Jednak szkoda, że pozostawiono w projekcie ustawy słowo „wynagrodzenie”. Jak już o tym pisałem, dyrektywa nie dotyczy „wynagrodzeń” ale „płacy” (pay). Przykre, iż ponownie mamy do czynienia z błędnym tłumaczeniem aktu unijnego. Pomijam to, że słowo „pay” to pojęcie szersze niż „wynagrodzenie”. Zupełnie kompromitującym jest bowiem to, że skoro w tekście polskiej wersji dyrektywy użyto słowa „wynagrodzenie”, to jej przedmiotem powinna być „luka wynagrodzeniowa”. Tymczasem z tekstu wynika, że przedmiotem raportowania będzie „luka płacowa”. Ujmując rzecz obrazowo, w treści jednego przepisu (art. 4 dyrektywy) słowo...