Centralny Rejestr Umów i powrót parlamentaryzmu

Można w Polsce zrobić coś dobrego, korzystając z dozwolonych i relatywnie przejrzystych metod działania. Bo to, że można spotykać się z posłami, jest normalną praktyką. I obywatele to robili.

W ostatniej dziesięciolatce przyzwyczailiśmy się myśleć, że decyzje w Polsce zależą od dwóch osób: Jarosława Kaczyńskiego i Donalda Tuska. Przyznam, że w wyniku narracji ostatnich lat przestałam wierzyć, że nie tylko rząd, ale też parlament cokolwiek mogą poza kwitowaniem decyzji władcy – czy to rządzącego wygodnie z pozycji lidera partii rządzącej, czy to premiera. A tymczasem istnieją dowody, że mamy demokrację parlamentarną. I ona działa.

Pewnie inni zauważyli to wcześniej. Ja dopiero przy ustawie nowelizującej przepisy o niedziałającym wciąż Centralnym Rejestrze Umów, w którym mają znaleźć się informacje o umowach zawieranych przez jednostki sektora finansów publicznych.

Mechanizmy wpływania na decyzje rządu

To nie jest tak, że ta ustawa jakoś szczególnie interesuje premiera Donalda Tuska. Raczej oddał inicjatywę ministrowi finansów Andrzejowi Domańskiemu. Ten zaś scedował sprawę na wiceministra finansów Juranda Dropa. Ten z kolei na podległą mu administrację. I stał murem za jej decyzjami.

Jednak to raczej nie politycy, ale administracja grała pierwsze skrzypce w rozmowie z jakimiś lobbystami. Jest dla mnie wciąż niejasne, kim byli. Ale byli bardzo skuteczni. I działali w kuluarach, choć oficjalne rozmowy prowadził zespół ekspertów, którego skład był jawny. Z prac tego zespołu nie powstawały żadne notatki, poza...