![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Polacy w relacji Długosza
Nastąpiła tak wielka klęska chrześcijańskiego wojska, że brak słów do opisania
Najpełniejszą w polskim dziejopisarstwie relację o bitwie pod murami naddunajskiej twierdzy zawdzięczamy piszącemu w XV stuleciu historykowi Janowi Długoszowi. On jedyny podał również imiona polskich rycerzy poległych w starciu. Polski kronikarz nie darzył węgierskiego monarchy ciepłymi uczuciami, co zresztą widać w przytoczonej relacji. Długosz się również myli, opisując niektóre szczegóły bitwy (np. że bitwa miała miejsce w 1395 roku czy że sułtan stał już pod Nikopolis, gdy nadciągnęły wojska krzyżowców). Jednakże jeśli idzie o wskazanie przyczyn klęski i jej konsekwencje, mimo upływu stuleci trudno nie przyznać mu racji.
„Król węgierski Zygmunt, pragnąc sam z siebie wypowiedzieć wojnę Turkom i ich sułtanowi Bajazytowi, zachęcany do tego ustawicznie przez wielu książąt katolickich (...), którzy obiecywali posłać mu w tym celu z pomocą swe wojska, zebrał z różnych krajów i narodów różnorakie oddziały zbrojne i z potężną armią złożoną zarówno z własnych, jak obcych...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
