Rada Pomocy Żydom „Żegota”
Już w 1940 roku zorganizowano Referat Mniejszości Narodowych przy Biurze Informacji i Propagandy Komendy Głównej ZWZ-AK, który zbierał informacje o losach mniejszości narodowych pod okupacją niemiecką.
Na ich podstawie przygotowywano meldunki i raporty, które następnie przekazywano władzom ZWZ-AK, Delegaturze Rządu na Kraj i rządowi RP na uchodźstwie.
W miarę upływu czasu „sprawy żydowskie” rozrosły się, a zbieranie informacji z uwagi na izolację gett stawało się coraz trudniejsze. 1 lutego 1942 r. utworzono więc jednoosobowy Referat Żydowski, którego pracę organizował przedwojenny prawnik Henryk Woliński. Jego raporty o sytuacji ludności żydowskiej w gettach, sprawozdania o masowych deportacjach Żydów na Wschód – do obozów zagłady, przyczyniły się do utwierdzenia polskiego podziemia o konieczności niesienia pomocy i ratunku mordowanym Żydom.
W sierpniu 1942 r., a więc już w czasie realizacji akcji Reinhardt Henryk Woliński nawiązał ściślejszą współpracę z przedstawicielami żydowskich organizacji konspiracyjnych w getcie warszawskim. Byli to Leon Feiner – członek Bundu oraz Adolf Berman – reprezentujący Żydowski Komitet Narodowy. W tym samym czasie z pracownikami Referatu Żydowskiego nawiązał kontakt i współpracę Arie Wilner „Jurek” reprezentujący Żydowską Organizację Bojową w getcie warszawskim. Przedstawiciel ŻOB za pośrednictwem Aleksandra Kamińskiego nawiązał współpracę z Komendą Główną AK. Wśród pracowników polskiego podziemia dojrzewała myśl o utworzeniu specjalnej, tajnej instytucji,...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta