Gwarancja na produkt zależy wyłącznie od dobrej woli przedsiębiorcy
Udzielenie przez producenta sprzętu czy sprzedawcę gwarancji nie oznacza, że bierze on na siebie wszystkie związane z tym koszty. Klient musi się liczyć chociażby z pokryciem opłaty za transport
Choć producenci i sprzedawcy nie mają już obowiązku objęcia gwarancją oferowanych przez siebie towarów, w dalszym ciągu większość firm decyduje się na jej udzielanie. Jest to niewątpliwie związane z konkurencją na rynku. Konsument chętniej kupi produkt z gwarancją, zwłaszcza gdy jej warunki będą lepsze, a okres trwania dłuższy, niż proponują to inne firmy.
Przepisy dotyczące gwarancji znajdują się w dwóch aktach prawnych: kodeksie cywilnym oraz w ustawie z 27 lipca 2002 r. o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej i zmianie kodeksu cywilnego (DzU z 2002 r. nr 141, poz. 1176 ze zm. – dalej: ustawa).
Uregulowania kodeksu cywilnego obejmują zarówno stosunki pomiędzy przedsiębiorcami, jak i pomiędzy osobami fizycznymi. Natomiast postanowienia ustawy dotyczą tylko zobowiązań wynikających z umowy gwarancji pomiędzy przedsiębiorcą a konsumentem. Niezwykle istotny zapis znalazł się w art. 1 ust. 4 ustawy. Stanowi on, że do sprzedaży konsumenckiej nie stosuje się art. 556 – 581 kodeksu cywilnego. Dlatego też warunki gwarancji mogą być oceniane wyłącznie przez pryzmat zapisów ustawy.
Tu jednak ustawodawca ograniczył się do jednego artykułu, w którym wskazuje zasady udzielania gwarancji i jej warunków. Mianowicie na mocy art. 13 udzielenie kupującemu gwarancji następuje bez odrębnej opłaty przez oświadczenie gwaranta, zamieszczone w dokumencie gwarancyjnym lub reklamie,...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta