Showman konserwatywnej Ameryki

źródło: AFP

Dla jednych jest uosobieniem tego, co najtrwalsze i najzdrowsze w ruchu konserwatywnym, dla innych symbolem tego, co przestarzałe i szkodliwe. Dla jeszcze innych – błaznem. Gwiazdor radia Rush Limbaugh nikogo nie pozostawia obojętnym

Ronald Reagan uważał go za swego przyjaciela. Przywódcy konserwatywnej „rewolucji” w Kongresie w połowie lat 90. przypisywali mu główną zasługę w stworzeniu podwalin pod tamten triumf. Prezes Partii Republikańskiej publicznie go niedawno przepraszał za wcześniejszą krytykę. Nawet prezydent Obama miał ostatnio parę słów do powiedzenia o Rushu Limbaugh. Nieźle jak na radiowego prezentera.

„Musieliby go wymyślić”

Z racji tego, jak pomyślane jest życie w Ameryce, niemal wszyscy Amerykanie znaczną część tegoż życia spędzają w samochodzie. Dojeżdżają po kilkadziesiąt kilometrów dziennie do pracy i z pracy, rozwożą dzieci na zajęcia, po każde zakupy muszą pojechać autem. Dlatego radio w Ameryce wciąż ma się dobrze. Słuchają go miliony – przede wszystkim właśnie w tej pokaźnej części swego życia, którą spędzają w samochodzie.

Radio to także ostatnie w Ameryce medium zdominowane przez konserwatystów. Prawica ma swoje think tanki, swoje czasopisma polityczne, swoje sympozja, ale ze zwykłym człowiekiem, ze swoją wierną bazą w całym kraju komunikuje się właśnie za pośrednictwem radiowych fal. Dzień w dzień Laura Ingraham, Glen Beck, Sean Hannity i cała plejada innych prawicowych komentatorów śle w eter przesłanie ruchu konserwatywnego. Wszyscy oni bledną jednak przy El Rushbo, jak sam siebie nazywa Limbaugh.

Od końca lat 80. jego program radiowy osiąga...