Pełnomocnik do doręczeń przedsiębiorcy wspólnotowego
Zasada niedyskryminacji dotyczy również doręczania pism sądowych przez sądy polskie – piszą radcowie prawni z kancelarii Wierzbowski Eversheds w Warszawie
Wniosek taki wynika z art. 12 traktatu o ustanowieniu Wspólnot Europejskich (TWE), który zakazuje dyskryminacji ze względu na obywatelstwo, oraz wyroków Europejskiego Trybunał Sprawiedliwości (ETS) stwierdzających, że zakaz ten rozciąga się na krajowe przepisy procedury cywilnej.
Zgodnie z art. 1135 § 1 kodeksu postępowania cywilnego strona zamieszkała za granicą ma bezwzględny obowiązek wskazania w Polsce pełnomocnika do doręczeń w dwóch sytuacjach:
> jeśli w ogóle nie ustanowiła pełnomocnika w sprawie,
> gdy wprawdzie go ustanowiła, lecz nie zamieszkuje on w Polsce.
Brak pełnomocnika oznacza, że kolejne pisma przeznaczone dla tej strony sąd pozostawi w aktach ze skutkiem doręczenia (art. 1135 § 2).
Analizowany przepis wywołuje przynajmniej dwa doniosłe skutki praktyczne.
Po pierwsze zobowiązanym do powołania w Polsce pełnomocnika do doręczeń może być obywatel polski mieszkający i prowadzący działalność gospodarczą w innym państwie członkowskim Unii (dalej: państwo), pozwany lub pozywający przed sąd polski w związku z biznesową usługą wykonaną w Polsce. Nakaz udziału w postępowaniu przez pełnomocnika obejmuje jednak każdego przedsiębiorcę wspólnotowego ulokowanego poza naszym krajem.
Drugi skutek: strona powinna ustanowić w Polsce pełnomocnika do doręczeń, jeśli powołała pełnomocnika dla prowadzenia sprawy, lecz...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta