![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Sceny prawdy – obszar wolności reżyserów i aktorów w stanie wojennym
Głosi prawdę, tę, która była niedostępna, tak o teatrze niezależnym mówiła Hanna Skarżanka, w latach 1982 – 1988 kierownik artystyczny w Muzeum Archidiecezji Warszawskiej, jednym z największych ośrodków nieoficjalnego życia kulturalnego w tym okresie.
Teatr niezależny zwykle kojarzony jest z działalnością artystów w latach 80. w drugim obiegu. Zjawisko to jest jednak zróżnicowane i wykracza poza wskazane ramy czasowe. Takie formy jak recytacje poezji w kościołach miały miejsce już w latach poprzednich. I nawet niektóre spektakle teatrów instytucjonalnych – np. słynne Dejmkowskie „Dziady” w 1968 r. – budziły żywe reakcje publiczności i odbierane były jako odniesienie do ówczesnych realiów politycznych. W latach 70. znaczny zakres swobody twórczej wywalczyły sobie teatry alternatywne, wywodzące się z kultury...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
