![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Za umowę-zlecenie nie zawsze trzeba płacić
Przedsiębiorcy często zatrudniają osoby na umowę- -zlecenie zamiast na etat, chcąc zmniejszyć nieco koszty pracownicze. Czasem, choć rzadko się to zdarza, wykonawca kontraktu nie bierze w ogóle gratyfikacji
Pani Basia prowadzi biuro tłumaczeń specjalizujące się w języku prawniczym. Ma wiele zleceń i słynie z dobrych cen i ich solidnej i szybkiej realizacji. Kilka dni temu zgłosiła się do niej dziewczyna, która na czas wakacji – sierpień i wrzesień – chciałaby u niej popracować. Jest studentką, właśnie skończyła czwarty rok prawa. Pokazała dyplom ukończenia kursu z prawa amerykańskiego i brytyjskiego oraz certyfikat językowy. W rozmowie wykazała się płynną znajomością angielskiego. Pani Basia chętnie przyjęłaby taka osobę, ale nie może jej zaproponować etatu, bo byłaby to jej pierwsza osoba mająca status pracownika. Tego bizneswoman nie chce. Studentce na tyle zależy na pracy (chce po ukończeniu studiów zatrudnić się w dużej międzynarodowej kancelarii i dlatego potrzebuje doświadczenia, by wzmocnić szanse na dostanie takiej posady), że nie chce nawet pieniędzy za tłumaczenia. Dla pani Basi to świetna wiadomość. Nie wie tylko, jaką umowę wolno jej zawrzeć z taką osobą?
Niekoniecznie angaż
Odpowiedź jest prosta. Przepisy dopuszczają zawarcie nieodpłatnej umowy-zlecenia. Jednak aby to było możliwe, trzeba dochować formalności. Jakich? Spójrzmy do kodeksu cywilnego. Jego art. 734 – 751 regulują umowę-zlecenie. Ten typ kontraktu jest często...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
