Więzienie to nie uzdrowisko

źródło: Rzeczpospolita

Filip Ciepły

źródło: Rzeczpospolita

Piotr Słowik

Więźniowie skarżący się na ciasnotę i przedstawiający się jako ofiary instytucji społecznych zapominają, że przede wszystkim są ofiarami własnych decyzji i stylu życia – piszą prawnicy

Od pewnego czasu do sądów wpływa duża liczba pozwów sporządzonych przez więźniów, a kierowanych przeciwko Skarbowi Państwa. Odbywający karę pozbawienia wolności domagają się wypłaty zadośćuczynień związanych, jak najczęściej twierdzą, z naruszeniem ich godności osobistej przez fakt umieszczenia w celi, w której powierzchnia mieszkalna wynosi mniej niż 3 mkw., co narusza normy kodeksu karnego wykonawczego. Więźniowie prezentują się w pozwach jako ofiary systemu penitencjarnego i żądają kwot od 100 000 do 200 000 zł.

Godność przestępcy

Pozwy mają zazwyczaj identyczne uzasadnienie faktyczne i prawne, opierające się na okolicznościach związanych, poza wspomnianym przeludnieniem, z brakiem możliwości korzystania z zajęć sportowo-rekreacyjnych, nieodpowiednimi warunkami w celach (np. brak odpowiedniej wentylacji), są podnoszone również takie okoliczności, jak brak w bibliotekach więziennych książek prawniczych czy konieczność robienia zakupów w sklepiku więziennym, w którym ceny są, jak twierdzą autorzy pozwów, wielokrotnie wyższe od rynkowych.

Więźniowie skarżą się także, że z powodu przeludnienia w zakładzie muszą spać okresowo na materacu, niepalący zaś, że są umieszczani w celi z palącymi, ponadto, iż są umieszczani w zakładach położonych w zbyt dużej odległości od miejsca zamieszkania, co utrudnia kontakty z rodziną.

Oczywiste jest, że...