Proces cywilny: oryginał czy odpis dokumentu

źródło: archiwum prywatne

Krzysztof Pietkowski

autor zdjęcia: Paweł Gałka

źródło: Rzeczpospolita

Tego przecinka nie było w tekście noweli kodeksu postępowania cywilnego ostatecznie uchwalonej przez Sejm, znalazł się natomiast w wersji opublikowanej w Dzienniku Ustaw. Dlaczego? – pyta przewodniczący Wydziału Gospodarczego Sądu Rejonowego w Koszalinie

U stawa z 23 października 2009 r. (DzU nr 216 poz. 1676) kompleksowo uregulowała zasady uwierzytelniania przez radców prawnych, adwokatów, rzeczników patentowych, radców Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa i doradców podatkowych odpisów dokumentów w sprawach cywilnych, administracyjnych, sądowo-administracyjnych oraz podatkowych.

Do krytycznych uwag skłaniają nieprzystające do dominującej praktyki sądowej założenia, na których oparto ustawę w zakresie posługiwania się oryginałami dokumentów w procesie oraz nieoczekiwane i chyba niezamierzone przez jej twórców zmodyfikowanie zasad korzystania z odpisów dokumentów w postępowaniu nakazowym.

W postępowaniu zwykłym

Twórcy ustawy stali na stanowisku, iż z przepisów kodeksu postępowania cywilnego wynika, że strona, która w postępowaniu sądowym wywodzi swoje twierdzenia z dokumentu, powinna – najpóźniej podczas rozprawy – przedłożyć jego oryginał, niezależnie od tego, czy zażądał tego jej przeciwnik (art. 129; uzasadnienie projektu). „Liberalizacja” tego unormowania polegać ma na możliwości zastąpienia oryginału odpisem poświadczonym przez występującego w sprawie zawodowego pełnomocnika procesowego lub notariusza. Strony przez nich niereprezentowane musiałyby jednak w dalszym ciągu, zdaniem projektodawcy, okazywać na rozprawie oryginały...