Nie boję się odsiadki

autor zdjęcia: Jerzy Dudek

źródło: Fotorzepa

Przeciwstawienie się „świętemu prawu własności" w obronie ludzkiej godności to śmiałe wyzwanie rzucone systemowi, który wśród licznych praw człowieka najkonsekwentniej broni praw majątkowych właścicieli – pisze publicysta i działacz społeczny.

Przyszedł do mnie listonosz i przyniósł pismo z sądu, w którym zostałem wezwany do stawienia się 14 października w areszcie celem odbycia kary 90 dni pozbawienia wolności. Podstawą tego wezwania jest wyrok skazujący mnie na 6 miesięcy ograniczenia wolności za naruszenie nietykalności cielesnej właściciela kamienicy, z której eksmitował on parę staruszków.

W obronie najbiedniejszych

Kara ograniczenia wolności polega na wykonywaniu prac społecznie użytecznych. Nie wykonałem jej, bo zbyt byłem zajęty obroną setek eksmitowanych lokatorów, dłużników, oszukanych pracowników. Tak często stawałem w sądzie jako pełnomocnik procesowy ludzi, których nie stać było na adwokata, że kolega sądził, iż pracuję w sądzie rejonowym na Śródmieściu, tak często widział mnie wchodzącego do tego budynku. Nie wykonałem jej również dlatego, że wymierzono mi karę za czyn, którego nie popełniłem.

Kiedy w roku 2000 jako poseł Polskiej Partii Socjalistycznej wraz z młodzieżą z Organizacji Młodzieżowej PPS blokowałem eksmisje, media przedstawiały nas jako chuliganów. My jednak argumentowaliśmy, że ustawa o najmie...