![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Nieusprawiedliwiony podwójnie traci na świadczeniu
Uzupełnienie podstawy wymiaru zasiłku chorobowego jest najbardziej kłopotliwe, gdy podwładny nie wytłumaczył powodów swojej absencji w pracy.
W okresie, z którego ustala się podstawę wymiaru wynagrodzenia bądź zasiłku chorobowego, tj. zwykle 12 miesięcy przed powstaniem niezdolności do pracy, zdarza się miesiąc nie w pełni przepracowany, za który wypłacono tylko częściowe wynagrodzenie. Wynika to z nieobecności pracownika z różnych przyczyn lub zatrudnienia trwającego tylko przez część miesiąca.
Absencja może być usprawiedliwiona np. chorobą czy urlopem bezpłatnym lub nieusprawiedliwiona, czyli taka, której etatowiec nie wytłumaczył, nie dostarczył dowodów potwierdzających przyczyny niestawienia się w pracy. Miesiąc z taką nieobecnością traktujemy szczególnie przy obliczaniu podstawy świadczenia chorobowego.
Uzupełnić czy nie
Ustawa z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst jedn. DzU z 2014 r., poz. 159) stanowi, że bazę zasiłku chorobowego oblicza się, dzieląc wynagrodzenie osiągnięte przez pracownika za 12 miesięcy poprzedzających miesiąc rozpoczęcia choroby przez liczbę miesięcy, w których zostało ono osiągnięte, uzyskując w ten sposób przeciętne miesięczne pobory. Jeżeli niezdolność do pracy powstała przed upływem roku, podstawę zasiłku ustala się z krótszego okresu. Stanowi ją wówczas średnie miesięczne wynagrodzenie za pełne miesiące kalendarzowe ubezpieczenia. Należy zliczyć...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
