Dlaczego nie bronię „Golgoty Picnic”

autor zdjęcia: Rafał Guz

źródło: Fotorzepa

autor zdjęcia: Jakub Kamiński

źródło: PAP

Pikieta przeciwko sztuce Rodriga Garcii pod warszawskim Teatrem Nowym

To, że ktoś jest światowej sławy artystą, 
o niczym nie świadczy. Można być wszak 
światowej sławy zbirem – pisze 
w liście otwartym do Obywateli Kultury 
poeta i eseista.

Szanowni Obywatele Kultury, moi współobywatele,

Nisko się Wam kłaniam. Osoby, które osobiście znam, serdecznie pozdrawiam.

Mniej więcej tydzień temu na Facebooku i zapewne w innych komunikatorach społecznych pojawił się Wasz „List do Prezydenta RP w sprawie odwołania w Poznaniu spektaklu Golgota Picnic w reżyserii Rodriga Garcii".

Wolność artysty

Dramaturgia wydarzeń jest dzisiaj, w ponad tydzień po publikacji Waszego listu, spora. Podpisów pod Waszym listem jest już zapewne ponad 8 tys. W teatrach w Polsce trwa akcja publicznej prezentacji spektaklu. Towarzyszą jej modlitewne protesty katolików. Nowa minister kultury, cytowana przez „Gazetę Wyborczą", stawia problem następująco:

„Dzieje się coś bardzo ważnego, co po raz kolejny przywraca temat granic wolności artysty. Najważniejsza jest autonomia twórców, prawo do wypowiedzi artystycznej, wolność słowa i prawo organizatorów, kuratorów wystaw do programowania działań artystycznych – zgodnie z ich sumieniem i wolą – przy świadomości istnienia takich, a nie innych zapisów prawa karnego".

Słowa te są charakterystyczne. Zgadzam się z panią minister, że coś bardzo ważnego się dzieje w Polsce. Że nie tylko obecnie artykułowane treści, ale i działania ludzkie dotykają kwestii wolności wypowiedzi artystycznej. Ale zarazem przecież widzę w owej...