Stopy procentowe są tam, gdzie powinny

autor zdjęcia: Jerzy Dudek

źródło: Fotorzepa

Piotr Kalisz Przyjęło się uważać, że Rada Polityki Pieniężnej jest w bardzo komfortowej sytuacji ze względu na niską inflację i jednocześnie silne ożywienie gospodarcze. W rzeczywistości jednak sytuacja nie jest ani tak komfortowa, ani wcale tak oczywista, jak mogłoby się wydawać – pisze ekonomista.

Co prawda inflacja w Polsce jest niska, ale w sytuacji, gdy ociera się ona o zero i jest od dłuższego czasu wyraźnie poniżej celu banku centralnego, trudno uznać to za pożądaną sytuację.

Zadaniem Narodowego Banku Polskiego jest utrzymywanie inflacji w pobliżu celu 2,5 proc. i traktowanie tego celu w sposób symetryczny. Dlatego bardzo niska inflacja, oscylująca obecnie na granicy deflacji, powinna wywoływać wśród bankierów centralnych „dyskomfort" porównywalny z sytuacją, gdyby wynosiła ona ok. 5 proc.

Gdyby w tym przypadku wzrost gospodarczy utrzymywał się na niskim poziomie, Rada Polityki Pieniężnej nie miałaby żadnego dylematu, bo sprowadzenie inflacji do akceptowalnych poziomów wymagałoby po prostu obniżek stóp procentowych. Niemniej w rzeczywistości wzrost gospodarczy jest obecnie na tyle wysoki, że wcale nie jest oczywiste, czy w ogóle Rada powinna reagować na inflację.

Nie wiadomo więc, czy w swoich działaniach RPP powinna kłaść akcent na bieżące dane o inflacji i próbować obniżać stopy, czy też może powinna spoglądać w przyszłość i potraktować wysoki bieżący wzrost jako zapowiedź wyższej inflacji w 2015 r. W tym ostatnim przypadku obniżki stóp procentowych byłyby błędem.

Bardzo niska inflacja, na granicy deflacji, powinna wywoływać wśród bankierów centralnych „dyskomfort" porównywalny z tym,...