Rozsądna wycena lojalności

Z ubiegłorocznych wyroków Sądu Najwyższego wynika, że tylko przemyślana treść kontraktu o zakazie konkurencji po ustaniu zatrudnienia chroni interesy pracodawcy.

Wcześniejsze zwolnienie z zobowiązań

W umowie o zakazie konkurencji po ustaniu zatrudnienia pracodawca może zwolnić podwładnego z zakazu i w konsekwencji siebie z wypłaty rekompensaty.

Pracownik banku zawarł umowę zobowiązującą go do zachowania lojalności przez rok po ustaniu stosunku pracy. W zamian miał dostawać rekompensatę w wysokości 75 proc. wynagrodzenia otrzymywanego przed zakończeniem współpracy stron przez czas odpowiadający długości zakazu. W § 5 umowy ustalono, że zakaz przestanie obowiązywać, gdy zakład pracy zwolni zatrudnionego z jego przestrzegania i że oznaczać to będzie zniesienie konieczności regulowania rekompensaty. Strony rozstały się za wypowiedzeniem 31 stycznia 2010 r. Od 20 lutego 2010 r. bank zwolnił pracownika z obowiązku przestrzegania zakazu. Mimo to złożył on pozew o wypłatę rekompensaty.

Sąd okręgowy uznał, że bank prawidłowo i skutecznie wypowiedział umowę antykonkurencyjną. Dlatego przyznał odszkodowanie tylko za okres 1–20 lutego 2010 r., w kwocie prawie 12 tys. zł. Sąd drugiej instancji poparł go, oddalając apelację zatrudnionego.

Sąd Najwyższy, do którego trafiła skarga kasacyjna byłego pracownika, przypomniał, że umowa o zakazie konkurencji po ustaniu zatrudnienia ma charakter terminowy, ale strony mogą ją rozwiązać wcześniej. Wolno im np. przewidzieć w treści wskazanej umowy możliwość zwolnienia podwładnego z zakazu,...