Profit dla zleceniobiorcy za wcześniejsze ubezpieczenie

Na wysokość zasiłku zleceniobiorcy, który zachorował tuż po podjęciu pracy, istotnie wpływa przeszłość ubezpieczeniowa. To od niej zależy, czy podstawę zasiłku trzeba naliczyć od faktycznego, czasem bardzo niskiego, zarobku, czy też będzie ją można uzupełnić do stawki miesięcznej.

Zleceniobiorca, który zdecyduje się na zasadzie dobrowolności przystąpić do ubezpieczenia chorobowego, w razie choroby, macierzyństwa lub konieczności sprawowania opieki nad dzieckiem lub innym chorym członkiem rodziny, może – po spełnieniu określonych przez ustawodawcę warunków – otrzymać świadczenie z ZUS. Podstawę jego wymiaru stanowi przychód za 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających powstanie niezdolności do pracy, stanowiący podstawę składki chorobowej, chyba że prawo do świadczenia powstanie przed upływem tego okresu.

Dobrowolny charakter

Osoba zatrudniona na umowę- zlecenia, dla której jest to jedyny tytuł do ubezpieczeń społecznych, podlega – zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn. DzU z 2016 r., poz. 963 ze zm.; dalej: ustawa systemowa) obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu oraz zdrowotnemu.

Zleceniobiorca, dla którego ubezpieczenia emerytalno-rentowe są obowiązkowe, ma prawo – w myśl art. 11 ust. 2 ustawy systemowej – zgłosić się do ubezpieczenia chorobowego, które jest w tym przypadku dobrowolne. Zostaje nim objęty od dnia złożenia wniosku w tej sprawie. Składkę na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe finansuje w całości zleceniobiorca.

Okres wyczekiwania

Zleceniobiorca zgłoszony do dobrowolnego...