Ochrona przedemerytalna dłuższa niż potrzeba

Po zmianie ustawy emerytalnej niektórzy pracownicy będą chronieni przed zwolnieniem z etatu ponad sześć lat, zamiast dotychczasowych czterech. I to mimo, że przez znaczny okres tej ochrony będą już uprawnieni do ubiegania się o świadczenie z ZUS.

Obniżenie wieku zakończenia kariery zawodowej spowoduje też, że przed wypowiedzeniem będą chronieni pracownicy znacznie młodsi niż obecnie.

Jakie zasady

Ochrona przed zwolnieniem pracowników w wieku przedemerytalnym obejmuje cztery lata przed osiągnięciem wieku uprawniającego do przejścia na emeryturę. Sprowadza się ona do tego, że w tym czasie pracodawca nie ma prawa wypowiedzieć etatowcowi umowy o pracę (a także warunków pracy i płacy).

Kluczowe dla ustalenia okresu obowiązywania okresu ochronnego jest pojęcie wieku emerytalnego. Od daty jego spodziewanego osiągnięcia liczy się okres – nie więcej niż cztery lata wstecz, w którym obowiązuje zakaz wypowiedzenia umowy o pracę (tzw. okres ochronny).

Ustawa z 11 maja 2012 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw (DzU z 2012 r., poz. 637), obowiązująca od 1 stycznia 2013 r., wydłużyła wiek emerytalny dla kobiet i mężczyzn do 67 lat. Było to wprowadzane stopniowo, każdy kolejny kwartał powoduje wzrost wieku emerytalnego o miesiąc. Oczywistym następstwem tego było równoległe przesuwanie się okresu ochronnego wynikającego z art. 39 kodeksu pracy, obejmującego cztery lata wstecz od rosnącego co kwartał wieku emerytalnego aż do osiągnięcia 67 lat.

Graniczne wątpliwości

Bezpośrednim...