Długa droga od Mińska do Maisons-Laffitte
Jerzy Giedroyc (1906-2000) – prawnik, urzędnik państwowy, wydawca, redaktor, żołnierz, polityk, mecenas, bibliofil, archiwista, epistolograf, menedżer, mąż stanu, jeden z najwybitniejszych Polaków XX wieku.
Nazywał siebie zwierzęciem politycznym. Był państwowcem, zwolennikiem „demokracji kierowanej", doceniania roli Polski na Wschodzie. Od Józefa Piłsudskiego przyjął realizm polityczny.
Urodził się 27 lipca 1906 r. w Mińsku, który należał do Rzeczypospolitej Obojga Narodów, a po II zaborze znalazł się w granicach Imperium Rosyjskiego. Ojciec Ignacy, potomek starego rodu książąt litewskich, skończył farmację i pracował jako aptekarz. Matka, z domu Starzycka, zajmowała się domem i wychowywaniem synów Jerzego oraz Zygmunta i Henryka. Pierwszy po wojnie mieszkał w Warszawie. Drugi był z nim niemal przez cały czas od września 1939.
Z domu rodzinnego wyniósł tolerancję i umiłowanie do książek, którymi się zaczytywał od wczesnego dzieciństwa. Czytał głównie literaturę polską i rosyjską.
W wieku dziesięciu lat został wysłany do gimnazjum w Moskwie. Obserwował wybuch rewolucji lutowej w 1917...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta