Nikt mi nie powie: „kończymy tę zabawę”

autor zdjęcia: Łukasz Widziszowski

źródło: Rzeczpospolita

Nadanie Przystankowi statusu imprezy masowej podwyższonego ryzyka to bolesna decyzja, która jest wynikiem nacisków. Na szczęście ziemia lubuska ma swoich gospodarzy, którzy wspierają nas od lat – mówi Jerzy Owsiak, szef Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy.

Rz: Co nowego na tegorocznym, trwającym właśnie Przystanku Woodstock?

Jurek Owsiak: Pytasz, czy coś się wydarza po raz pierwszy? Wizyty każdego z gości Akademii Sztuk Przepięknych. Formuła jest utarta, ale samo spotkanie zdarza się pierwszy raz – czy to z Maciejem Orłosiem, czy z generałem Mirosławem Różańskim, czy z dominikaninem o. Pawłem Gużyńskim. Wszystkie one później bardzo głęboko siedzą w ludziach, to czyni z Woodstocku rzecz wyjątkową... O, pierwszy raz będzie też Runmageddon – bieg z przeszkodami. Wakacyjne wyzwanie dla woodstockowiczów.

Na drodze festiwalu również pojawiły się przeszkody?

Mogę powiedzieć, że połączyło nas wyzwanie rzucone kilka tygodni przed rozpoczęciem Przystanku przez ministra spraw wewnętrznych – negatywna opinia o czymś, co od 22 lat budowane jest przez obywateli. Ważnym kolorem tego festiwalu jest samo bycie na nim, reakcje i relacje panujące między ludźmi – a wszystko to dzieje się w Polsce, w której istnieją dwa różne światy. Tu na Woodstocku budujemy społeczeństwo przyjazne, pomocne, ufne, mówiące do siebie pogodnym, dobrym, ludzkim głosem. I chyba nam tego brakuje na co dzień, bo ludzie chcą tu być, chociaż na innych festiwalach grają znacznie bardziej znane zespoły. Nam taka znana kapela zżarłaby wszystkie pieniądze....