Kobieta, Francuz i Niemiec

źródło: Aurora Films

Pierre Niney jako Adrien Rivoire i Paula Beer w roli Anny, narzeczonej Frantza. Film od piątku na ekranach.

Czarno-biały, surowy „Frantz" François Ozona to skromny film, z którego trudno się otrząsnąć.

– W czasach, w których wciąż szafuje się słowami „prawda" i „transparentność", postanowiłem zrobić film o kłamstwie – mówi François Ozon.

Ale jego „Frantz" jest czymś więcej. To również opowieść o złudzeniach, o próbie życia wśród iluzji, o niechęci do poznania prawdy, która może nas bardzo głęboko zranić.

Ozon cofa się o wiek. Jest rok 1919. Do małego niemieckiego miasta Quedlinburg przyjeżdża młody Francuz. 24-latek z zamożnej arystokratycznej familii. Idzie na miejscowy cmentarz, składa kwiaty na grobie Frantza Hoffmeistera, który zginął podczas I wojny światowej.

Wkrótce trafia do rodziny młodego Niemca. Jego ojciec, stary lekarz, nie chce go widzieć: „Każdy Francuz jest mordercą mojego syna" – mówi. Ale Adrien przełamuje jego opór. Podaje się za przyjaciela Frantza, opowiada o czasie spędzonym wspólnie w Paryżu, o lekcjach gry na skrzypcach i wyprawach do Luwru. Dla rodziców Frantza staje się łącznikiem z nieżyjącym synem. Może mają nadzieję, że im go zastąpi?

Narzeczona wie

Tylko Anna, narzeczona Frantza, wie, że Adrien naprawdę przyjechał po wybaczenie, dręczony wyrzutami...