W poszukiwaniu najlepszego tenora

źródło: Salzburger festspiele

Placido Domingo i Piotr Beczała po „Luisie Miller”

źródło: Salzburger festspiele

„Simon Boccanegra” – spektakl o intrygach i spiskach w świecie wielkiej polityki

Po spektaklu o tym, jak tweetami niszczy się przeciwników, i po triumfie Piotra Beczały czujemy się swojsko w Salzburgu. Jacek Marczyński

Akcja „Simona Boccanegry" – oparta zresztą na wydarzeniach historycznych – rozgrywa się w XIV w. w Genui. Ale na festiwalu w Salzburgu, nim jeszcze zabrzmią pierwsze takty muzyki Giuseppe Verdiego, nikt nie ma wątpliwości, że czas zdarzeń jest inny.

Polityczny Verdi

Oto na scenę wbiega tłum urzędników, sądząc po garniturachi płaszczach, wyższego szczebla. Wszyscy mają telefony i coś natarczywie w nie wpisują. Po chwili wiadomo, o co chodzi. Tiulową zasłonę, stanowiącą tło, zalewa potop tweetów. Wszystkie są podobnej treści i mają jeden cel: obalić próżniaczą kastę patrycjuszy, a władzę oddać uczciwym plebejuszom. Dożą Genui ma zostać Simon Boccanegra.

Dobra zmiana udaje się, ale ci, którzy tweetami wpływają na nastroje tłumów, nie próżnują. Okazuje się bowiem, że ten, którego wynieśli oni na szczyty, rządząc, kieruje się własnymi zasadami. Telefony znów są więc w użyciu i szykuje się kolejny przewrót. Raz uruchomiona machina polityczna zapewne nigdy się nie zatrzyma, zawsze znajdzie się ktoś, kto, sterując emocjami ludzi, będzie...