![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Jak pokonano polio
W połowie XX wieku walkę z chorobą wywołaną przez poliowirus podjęło dwóch amerykańskich lekarzy. To dzięki ich naukowej rywalizacji udało się pokonać groźną chorobę. Byli to Albert Bruce Sabin i Jonas Edward Salk.
Na starożytnych malowidłach egipskich pochodzących z około 1400−1300 r. p.n.e. archeolodzy odkryli postać ludzką o zdeformowanej nodze, co wskazywało na niszczycielskie symptomy jakiejś choroby.
Pod koniec XVIII w. angielski lekarz Michael Underwood dokonał pierwszego opisu tej choroby nazwanej „polio". Było to ostre, nagminne porażenie dziecięce, nazywane w języku potocznym „heinemedina".
Ten skrót pochodzi od nazwisk dwóch niemieckich badaczy, którzy opisali tę chorobę. W 1840 r. Jakob Heine zakwalifikował tę chorobę jako porażenie dziecięce, a w 1890 r. Karl Oskar Medin jako ostrą chorobę zakaźną.
Jednak wiedzę o tym, że poliomyelitis jest chorobą wirusową, medycyna zawdzięcza dwóm austriackim uczonym: Karlowi Landsteinerowi i Erwinowi Popperowi, którzy w 1908 r. wstrzyknęli małpie materiał pobrany od człowieka chorego na polio. U zwierzęcia nastąpił rozwój choroby ze wszystkimi dla ludzkiego polio objawami.
To był kolejny krok naprzód w walce z tą straszną chorobą, która na początku XX w. przybrała rozmiary epidemii, a ludziom – głównie dzieciom zainfekowanym wirusem poliomyelitis − przysparzała cierpień i czyniła ich niepełnosprawnymi na całe życie.
Postrach Ameryki
W latach 20. XX w. około...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
