![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Zdolni studenci i młodzi lekarze
Odkrycie insuliny było jednym z największych dokonań naukowych w zakresie medycyny w XX wieku. Dla cukrzyków zbawienne było także rozpoczęcie leczenia za pomoc flozyn.
Pierwszym poważnym krokiem na drodze do wynalezienia insuliny było odkrycie tzw. wysepek Langerhansa w 1869 r. przez niemieckiego studenta Paula Langerhansa. Zaledwie pół wieku później insulinę nie tylko znano, ale i produkowano na skalę przemysłową.
Eksperymenty
na psach
Jedno z najważniejszych doświadczeń prowadzących do wiedzy dotyczącej istotnej funkcji insuliny w rozwoju i przebiegu cukrzycy, 30 lat po Langerhansie – w 1899 r. – wykonali Joseph von Mering i Oscar Minkowski, nominowany zresztą w latach 1902–1932 aż 12 razy do Nagrody Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny. We dwóch, pracując na Uniwersytecie w Strasburgu, przeprowadzili serię eksperymentów na psach, w wyniku których dowiedziono, że usunięcie trzustki powoduje u tych zwierząt cukrzycę. Tym samym obaj naukowcy dowiedli, że to trzustka zawiera regulator poziomu glukozy we krwi.
Rok później amerykański patolog Eugene Lindsay Opie powiązał zwyrodnienia w obrębie wysepek Langerhansa z występowaniem cukrzycy. Stało się wówczas oczywiste, że to właśnie odkryte w 1869 r. przez niemieckiego studenta skupiska komórek w trzustce produkują wydzielinę niezbędną dla prawidłowego metabolizmu cukrów, której brak prowadzi właśnie do rozwoju cukrzycy. Tą wydzieliną okazała...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
