Przelew dla oszusta: fiskus żąda dodatkowych dowodów

Organy podatkowe wymagają od podatników potwierdzenia, że policja lub prokuratura zakończyła ściganie sprawcy przestępstwa. Nie wystarcza im dysponowanie innymi dokumentami, potwierdzającymi poniesienie straty. Zdaniem sądu postępowanie urzędników jest bezpodstawne. Nie mogą odmawiać rozliczenia wydatku w kosztach.

Brak konkretnego przepisu wskazującego, że jedynym dowodem uprawdopodabniającym zaistnienie straty jest postanowienie o umorzeniu postępowania przed organami ścigania z powodu niewykrycia sprawcy przestępstwa, rodzi obowiązek oceny innych dokumentów, którymi dysponuje podatnik i ustalenia, czy są one wystarczające do uprawdopodobnienia i udokumentowania poniesienia straty oraz zaliczenia jej do kosztów uzyskania przychodów.

W środkach trwałych i obrotowych

Do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie wydatki, bezpośrednio i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ustawy o CIT, uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Podatnik, zaliczając dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów, winien wykazać jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz to, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na osiągnięcie lub zabezpieczenie źródeł przychodów.

Wśród wymienionych w tzw. negatywnym katalogu kosztów ujętym w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT nie wyszczególniono strat w środkach obrotowych. Oznacza to, iż co do zasady straty te, jako związane z prowadzoną działalnością, mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów.

Potwierdzają to również art. 16...