Prosty mnich przemierza świat

źródło: Rzeczpospolita

źródło: Rzeczpospolita

Dalajlama pozdrawia pracowników biurowca naprzeciwko hotelu, w którym zatrzymał się we Wrocławiu

źródło: Rzeczpospolita

Po uroczystości nadania doktoratu h.c Uniwersytetu Jagiellońskiego

źródło: Rzeczpospolita

Spotkanie w auli Uniwersytetu Jagiellońskiego

źródło: Rzeczpospolita

We wrocławskim klasztorze karmelitanek

źródło: Rzeczpospolita

Pożegnanie na lotnisku we Wrocławiu

Nie jestem nikim szczególnym. Nie chcę nikogo nauczać. Jestem jednym z sześciu miliardów ludzi – zapewnia Dalajlama XIV

Gdy w 1935 roku w chłopskiej rodzinie w wiosce Takcer przychodzi na świat Lhamo Dhondrup, nikt nie spodziewa się, że właśnie on jest reinkarnacją Thuptena Gjaco, 13. wcielenia Dalajlamy. Rzecz jasna, nikt oprócz samego Dalajlamy. Może on bowiem wybierać, czy chce się odrodzić ponownie, a jeśli tak, to gdzie.

Gdy więc mały Lhamo uczy się chodzić, w stolicy Tybetu Lhasie grupa poszukiwawcza się zastanawia, gdzie szukać nowego wcielenia władcy tego kraju. Kierunek poszukiwań mnisi odgadują na podstawie tego, w którą stronę obrócona jest głowa zmarłego Dalajlamy. Głowa Thuptena Gjaco wskazywała zaś na północny wschód. Oczywiście taka wskazówka nawet dla najbardziej uczonych mnichów jest niewystarczająca. Przywódca grupy poszukiwawczej udaje się więc nad brzeg jeziora Lhamo-Laco i obserwuje szczegóły dotyczące miejsca, gdzie urodził się Dalajlama, m.in. dom z turkusowym dachem. Ekipa poszukiwawcza odnajduje Lhamo Dhondrupa, gdy malec ma już prawie trzy lata.

– Teraz pamięć o poprzednim życiu już zniknęła. Czasem mam nawet problemy z przypomnieniem sobie tego, co się działo wczoraj – śmieje się Dalajlama XIV, zapytany przeze mnie o to, jak długo pamiętał rzeczy z poprzedniego wcielenia. – Jako dwu-, trzyletnie dziecko opowiadałem jednak mamie różnego rodzaju historie. Gdy do naszego domu przybyła grupa poszukiwawcza, byłem wyjątkowo szczęśliwy, rozpoznałem...