![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Zbrojownia tamtych lat - Unifikacja i produkcja uzbrojenia
Wojsko Polskie zaczynało walkę o granice państwa z różnorodnym uzbrojeniem, a kończyło zmagania z jeszcze większym zróżnicowaniem oręża.
Z chwilą przejścia w 1921 roku armii na stopę pokojową trzeba było dokonać unifikacji bojowego wyposażenia i w znacznej mierze jego wymiany. Spora jego część była po prostu przestarzała. W latach 20. nie było mowy o tym, aby całe wojsko otrzymało broń jednego typu i kalibru (na stanie znajdowało się na przykład kilkadziesiąt typów karabinów i karabinków), dlatego też dążono do jednolitości jedynie w ramach poszczególnych jednostek.
Większość dywizji piechoty dysponowała karabinami powtarzalnymi francuskimi, a więc lebelami wz. 1886/93 i berthierami wz. 1907/15 (lub 1907/15 M16), oba na nabój 8 mm. Pierwszy był, z uwagi na archaiczny stopień zasilania (magazynek rurowy), karabinem bez przyszłości,...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
