![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Gram, śpiewam, czuję się świetnie
O roku metamorfoz. Z Silnym na początku, Płatonowem na finał i łzawo-komediowym Albinem między nimi. O pięciu filmach pokazanych na festiwalu w Gdyni. I nagrodzie aktorskiej tamże. Ale też o Złotej Kaczce oraz premierze płyty, dzięki której czuje się dobrze.
Intensywny był ten 2009 rok?
Borys Szyc: Po wysłuchaniu twojej listy chyba muszę się zgodzić. Był intensywny i ważny. Ale teraz najmocniej skupiam się na premierze w Teatrze Współczesnym.
Płatonowa już kiedyś grałeś...
To była moja debiutancka rola. I bardzo ważne spotkanie z Agnieszką Glińską. Byliśmy pierwszym rokiem, jaki wzięła do nauczania. Miała wtedy tyle lat co ja teraz – 31.
Pracowaliśmy nad scenami z różnych sztuk Czechowa, m.in. „Płatonowa”. Musiała we mnie coś zobaczyć, bo na dyplom dała mi właśnie tę rolę.
Minęło dziewięć lat. Jak teraz widzisz tę postać?
Tamten Płatonow był bardziej intuicyjny, skupiony na emocjach. W wersji dyplomowej „Sztuki bez tytułu” – tak nazywają ją Rosjanie i przy tym została Agnieszka Glińska – tekst został mocno okrojony. W obecnej skrótów jest mało, spektakl trwa ok. czterech godzin i siłą rzeczy jest bardziej złożony, ma więcej znaczeń. Taka też jest moja rola.
Co dziś buduje tę postać?
Skaza, którą ma bohater – nadświadomość. Płatonow widzi mechanizmy, które kierują ludzkimi zachowaniami. Przewiduje, antycypuje relacje, które go z ludźmi wiążą. Jest niewygodny dla otoczenia, bo wytyka mu hipokryzję i nepotyzm. Jednocześnie jego charyzma sprawia, że pożądają go w towarzystwie, bojąc się zarazem jego ocen.
Płatonow znajduje się...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
