![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Jak zmieniało się stanowisko fiskusa
W kwestii prawa do stosowania zwolnienia z VAT przez osoby uprawnione do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych organy podatkowe wydały wiele interpretacji. Ich treść z czasem ewoluowała
Zacznijmy od najstarszych. W postanowieniu z 18 marca 2005 r. Urząd Skarbowy w Jeleniej Górze (PP/443/ 1/34/05) zauważył, że podstawowym przedmiotem działalności biur rachunkowych jest prowadzenie ksiąg, jak również zwykle sporządzają one zeznania i deklaracje podatkowe dla swoich klientów. Ze względu na wykonywanie tych czynności (które uznaje się za czynności doradztwa podatkowego) należy uznać, że podatnik zajmuje się doradztwem. Wyłącza to możliwość podmiotowego zwolnienia z VAT.
Organy podatkowe, np. Urząd Skarbowy w Pleszewie w postanowieniu z 6 stycznia 2006 r. (sPP-443/05/ 2006/ IPP), podkreślały przy tym, że jeśli biuro rachunkowe na podstawie prowadzonych ksiąg sporządza również deklaracje podatkowe, to tym samym świadczy usługi w zakresie doradztwa podatkowego. Zdziwienie podatników budziła logika tego rozumowania.
Trudno bowiem zgodzić się, że zastrzeżenie jakiejś czynności do kompetencji doradcy oznacza, że w swej istocie jest ona doradztwem podatkowym. Świadczy o tym ustawowy podział uprawnień. Do wykonywania pobocznych czynności zastrzeżonych dla doradców podatkowych (prowadzenie ksiąg i sporządzanie deklaracji), uprawnione są bowiem biura rachunkowe. Jednak nie mogą one udzielać swoim klientom porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych, czyli zajmować się podstawową czynnością doradcy...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
