Urlopowy ekwiwalent w zamian za brak wypoczynku
Gdy zatrudniony nie wykorzystał wszystkich dni urlopowych z powodu rozwiązania bądź wygaśnięcia stosunku pracy, ma prawo do pieniężnej rekompensaty
Od tej zasady, określonej w art. 174 kodeksu pracy, występują dwa wyjątki. Nie trzeba regulować pieniężnego równoważnika za nieskonsumowany wypoczynek mimo spełnienia ustawowych przesłanek jego nabycia, gdy:
- strony postanowiły o przesunięciu odbioru urlopu na czas trwania kolejnej zawartej między nimi umowy o pracę bezpośrednio po rozwiązaniu albo wygaśnięciu poprzedniej,
- szef na podstawie odrębnych przepisów objął podwładnego obowiązkowo ubezpieczeniem gwarantującym mu finansowe świadczenie za czas wypoczynku; jeśli jednak świadczenie ubezpieczeniowe okazuje się niższe od kodeksowego ekwiwalentu za urlop, musi wypłacić odpowiednie wyrównanie.
Drugie odstępstwo dotyczy tzw. kas urlopowych, popularnych w Austrii, Niemczech, Francji, Danii czy Belgii. Polegają na tym, że pracodawcy wnoszą do nich składki, zwalniając się z obowiązku wypłaty pracownikom wynagrodzenia za urlop wypoczynkowy. Ten dostaje w zamian świadczenie z kasy urlopowej.
U pracowników
Zasady obliczania ekwiwalentu za wypoczynek tej grupy są niemal identyczne jak wynagrodzenia za urlop wypoczynkowy. Istnieją jednak pewne odrębności.
Pieniężny ekwiwalent ma jak najbardziej oddawać wynagrodzenie za pracę wykonaną, gdyż do niego również stosujemy art. 172 kodeksu pracy. Dlatego obliczając go, należy się wzorować na metodach ustalania...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta