Artysta, który innym ofiarowuje przyjaźń

źródło: AFP

Wes Anderson i jego aktorzy: (od lewej) Willem Dafoe, Tilda Swinton, Edward Norton, Wes Anderson, Ralph Fiennes, Tony Revolori, Saoirse Ronan, Jeff Goldblum oraz Bill Murray

Film | Szalony Wes Anderson to reżyser, z którym gwiazdy chcą pracować 
za minimalne stawki. Jego „Grand Budapest Hotel" wchodzi na ekrany - pisze Barbara Hollender.

Barbara Hollender

Ma 44 lata, ale zachował twarz i posturę 20-latka. A więc wieczny chłopiec? A może nowoczesny facet na luzie, w dżinsach i T-shircie? Nie. Wes Anderson wygląda jak stremowany maturzysta, który wbił się w brązowy, przymały, staroświecki garniturek.

– Nie jestem na Facebooku, nie tweetuję. Za dużo czasu spędziłbym na przepisywaniu tych kilkudziesięciu znaków, zanim wreszcie nacisnąłbym: „Wyślij" – przyznaje.

A jednak ten trochę niedzisiejszy, niemodny mężczyzna jest fascynującym artystą. I gejzerem wyobraźni.

Do polskich kin wchodzi właśnie jego „Grand Budapest Hotel".

– Chciałem zrobić film europejski – mówił mi podczas ostatniego festiwalu berlińskiego. – W paryskiej księgarni trafiłem na „Niecierpliwość serca" Stefana Zweiga. Przerzuciłem kilka stron i zakochałem się. Potem jeszcze przeczytałem jego „Dziewczynę z poczty", gdzie bogata ciotka zabiera skromną dziewczynę pracującą na poczcie do luksusowego hotelu. Spodobał mi się też pomysł Zweiga, że historię opowiada narratorowi postać, którą spotyka na swojej drodze. To wszystko zainspirowało mnie do napisania „Grand Budapest Hotel".

Jest więc rok 1985. Dziadek opowiada wnukowi, jak w 1968 roku, będąc młodym pisarzem, w Grand Budapest Hotel spotkał właściciela hotelu pana Mustafę Zero. To on...